رحمان بوستانی ::
شنبه 85/3/27 ساعت 3:14 عصر
تنهاترین شکسته در موج نامروت
تنهاترین گذشته از صحنه محبت
من بودم و تو بودی قلب مرا ربودی
من کی غزل سرودم تو خود مرا سرودی
من هستم و تو هستی قلب مرا شکستی
تو بودی و من هستم چه بی صدا شکستم
تو بی خبرترینی به سوگ تو نشستم
دیدار تا قیامت من زنده ام به یادت
من هستم و تو هستی قلب مرا شکستی
تو بودی و من هستم چه بی صدا شکستم
من باز تا نهایت سوگند بر خدایت
من زنده ام به یادت دلخوش به خاطراتت
نوشته های دیگران()
